Wróć na początek strony Alt+0
Przejdź do wyszukiwarki Alt+1
Przejdź do treści głównej Alt+2
Przejdź do danych kontaktowych Alt+3
Przejdź do menu górnego Alt+4
Przejdź do menu prawego Alt+6
Przejdź do menu dolnego Alt+7
Przejdź do mapy serwisu Alt+9
Logo Powiatu Paęczańskiego
Treść główna

Historia Unii Europejskiej

Artykuł

 » HISTORIA

Po zakończeniu drugiej wojny światowej, państwa europejskie dostrzegły konieczność wzajemnej, pokojowej współpracy. 8 kwietnia 1951 r. na mocy Traktatu Paryskiego powstała Europejska Wspólnota Węgla i Stali. Celem tej organizacji było stworzenie wspólnego rynku surowców i produktów przemysłu węglowego i stalowego państw członkowskich, przede wszystkim Niemiec i Francji, jak również Belgii, Holandii, Luksemburga i Włoch.
25 marca 1957 r. w Rzymie, sześć ww. państw dało podwaliny dwóch nowych organizacji – Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (EWG) oraz Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (EUROATOM). Traktaty Rzymskie zostały podpisane na czas nieograniczony. 
1 stycznia 1973 r. wszedł w życie traktat o przystąpieniu do Wspólnot Europejskich kolejnych członków: Danii, Irlandii i Wielkiej Brytanii.
Norwedzy wypowiedzieli się w referendum przeciw przyłączeniu ich kraju do WE.
1 stycznia 1981 r., na mocy układu podpisanego 28 maja 1979 r. Grecja została kolejnym państwem członkowskim WE.
W styczniu 1986 r., pełnoprawnymi członkami Wspólnot stały się Hiszpania i Portugalia. 
1 stycznia 1995 członkami Unii Europejskiej (od Traktatu z Maastricht z 7 lutego 1992 r.) zostały: Austria, Finlandia i Szwecja. 
 1 maja 2004 Cypr, Czechy, Estonia, Litwa, Łotwa, Malta, Polska, Słowacja,  Słowenia, Węgry stały się pełnoprawnymi członkami UE.
1 stycznia 2007. do Unii przystąpiły Bułgaria i Rumunia.

 » ORGANY

Najważniejszymi organami UE są: Rada Europejska, Rada UE (dawniej Rada Ministrów), Komisja Europejska dawniej Komisja Wspólnot), Parlament Europejski, Trybunał Sprawiedliwości, Trybunał Rewidentów i Księgowych. 30 VI 1998 szefowie 15 krajów Unii Europejskiej zainaugurowali działalność Europejskiego Banku Centralnego, który od 1 stycznia 2002 zarządza europejską walutą - euro. Dyrektorem banku został Wim Duinsberg. 
 

 » DROGA POLSKI DO UNII EUROPEJSKIEJ

Początku polskiej drogi do Unii Europejskiej upatrywać można w podpisaniu Układu Europejskiego 16 grudnia 1991 r. (umowa o stowarzyszeniu Polski ze Wspólnotami Europejskimi oraz ich państwami członkowskimi), który wszedł w całości w życie 1 lutego 1994 r. Wspomnieć trzeba jednak, że Polska nawiązała stosunki dyplomatyczne z Europejską Wspólnotą Gospodarczą (EWG) już we wrześniu 1988 r. Niedługo po wejściu w życie Układu Europejskiego – 8 kwietnia 1994 r. – Polska złożyła oficjalny wniosek o członkostwo w Unii Europejskiej. Odpowiedzią Unii, w związku z  przyjmowaniem kolejnych członków, były postanowienia Rady Europejskiej w Essen, dotyczące strategii przyjmowania państw stowarzyszonych Europy Środkowej i Wschodniej. 
Realizując politykę integracyjną, Rada Ministrów RP 28 stycznia 1997 r. przyjęła “Narodową Strategię Integracji”, dokument systematyzujący dotychczasowe przedsięwzięcia integracyjne i określający zadania dostosowawcze w okresie bezpośrednio poprzedzającym członkostwo. 
Rada Europejska na posiedzeniu w Luksemburgu w grudniu 1997 r. przyjmuje wzmocnioną strategię przedakcesyjną, której celem jest udzielanie państwom stowarzyszonym praktycznej i finansowej pomocy we wprowadzaniu reform koniecznych do uzyskania członkostwa w UE. Elementem wzmocnionej strategii przedakcesyjnej był unijny program “Partnerstwo dla członkostwa”, zawierający priorytetową listę dostosowań krótko - i średniookresowych, corocznie aktualizowanych, oraz ramy wsparcia finansowego w ich wdrażaniu. 
W marcu 1998 r. Rada Ministrów RP zatwierdza Narodowy Program Przygotowania do Członkostwa w Unii Europejskiej (NPPC). Dokument ten określa kierunek koniecznych działań dostosowawczych oraz harmonogram ich realizacji i jest aktualizowany co roku. 
Polska rozpoczęła negocjacje akcesyjne 31 marca 1998 r. wraz z Czechami, Estonią, Słowenią, Węgrami i Cyprem. W grudniu 1999 r. zakończona została procedura składania stanowisk negocjacyjnych. Rada Europejska w Helsinkach w grudniu 1999 r. wytyczyła “mapę drogową negocjacji”, zawierającą harmonogram zakładający ich zakończenie w roku 2002. Realizacja założeń kolejnych strategii rządu RP (przyjętych na okres prezydencji hiszpańskiej i duńskiej w UE) doprowadziła do zakończenia negocjacji akcesyjnych z UE na szczycie w Kopenhadze, 13 grudnia 2002r. 30 III 1998 w Brukseli rozpoczęto proces poszerzania Unii Europejskiej o 11 państw stowarzyszonych, wśród których była Polska.
1 maja 2004 Polska,Cypr, Czechy, Estonia, Litwa, Łotwa, Malta, Słowacja,  Słowenia, Węgry stały się pełnoprawnymi członkami UE.1 stycznia 2007. do Unii przystąpiły Bułgaria i Rumunia.
Niniejszy serwis internetowy stosuje pliki cookies (tzw. ciasteczka). Informacja na temat celu ich przechowywania i sposobu zarządzania znajduje się w Polityce prywatności. Jeżeli nie wyrażasz zgody na zapisywanie informacji zawartych w plikach cookies - zmień ustawienia swojej przeglądarki.